O exercicio para a coordinación e o equilibrio mellora a saúde xeral, o sentido do equilibrio e o control do seu corpo. Nalgúns casos, un complexo de posicións permítelle desfacerse dos problemas co aparello vestibular.
Beneficios do exercicio para a coordinación e o equilibrio
Os exercicios de equilibrio permiten alcanzar certas alturas nos deportes.
Mesmo con ocupacións non profesionais, un complexo deste tipo ten as seguintes vantaxes:
- Fortalecemento de certos grupos musculares (músculos da columna vertebral).
- Mellora da orientación xeral no espazo.
- Mellorar o funcionamento do aparello vestibular (debido á capacidade de controlar o equilibrio corporal).
- Fortalecemento do sentido do equilibrio.
- Mellora da axilidade corporal.
- Aumentar o sentido da música: tempo, ritmo.
Exercicio de coordinación e equilibrio
Recoméndase unha proba de equilibrio corporal antes de comezar. Debe estar de pé nunha perna. Presione o segundo no xeonllo e tráeo ao peito o máis alto posible. Recoméndase valorar a facilidade de estar nesta posición nunha escala do 1 ao 5, onde 1 é fácil de soportar e 5 é difícil.
Canto maior sexa o indicador, máis a miúdo recoméndase realizar un conxunto de exercicios de equilibrio. Debe repetirse para a proba da segunda manga. A proba realízase cos ollos pechados.
Pose de montaña
A pose de montaña desenvolve unha sensación de equilibrio, a capacidade de distribuír correctamente o equilibrio. É un complexo profiláctico contra enfermidades das costas (artrite, artrose), músculos do becerro, coxas. A esencia do exercicio está nunha posición inmóbil, que se pode comparar visualmente cunha montaña.
Algoritmo de accións:
- Conecte os pés completamente nunha posición nivelada.
- Comprobe se os tacóns, os dedos dos pés están en contacto.
- Desplace gradualmente o centro de gravidade ao medio do pé.
- Endereza os xeonllos, intenta "tiralos" á cabeza. Isto permitirá que a rótula suba.
- Baixa o cóccix cara abaixo e presione os músculos pélvicos.
- As coxas superiores deben estar tensas cara ao centro.
- Comprobar se hai contacto co nocello.
- Tire o estómago cara a si mesmo, levante os músculos o máis alto posible ata o peito.
- O peito debería estar diante.
- Respírase profundamente dentro e fóra. Na segunda respiración, os brazos deben levantarse e estenderse.
- O obxectivo do exercicio é intentar "estirar" a columna vertebral cara arriba.
- Non se debe estirar o pescozo, manterse en posición recta.
- Se é difícil levantar os brazos, pode suxeitalos nas cadeiras.
- Os dedos deben estar ben apertados.
- Os ombros e os omóplatos non precisan ser levantados.
Pose de árbore
A pose da árbore mellora o sentido do equilibrio e mellora a corrección da transferencia do centro de gravidade:
- Primeiro cómpre erguerse e respirar profundamente. Isto permitirá ao corpo relaxarse e concentrarse na súa propia posición.
- Despois hai que dobrar unha perna e presionar coa sola contra a coxa interna. O xeonllo debe apuntar cara ao lado. A posibilidade dunha longa estancia na pose depende da corrección da figura.
- Os dedos da perna dobrada deben apuntar cara abaixo e o talón levántase o máis lonxe posible.
- As mans non precisan intentar equilibrar e presentar. Todos os movementos deben ser fluídos para aplicar a pose. Os brazos están cruzados no peito, como na oración. Na versión sofisticada, pódense elevar por encima para parecerse visualmente a unha árbore.
Póñase nunha perna
Estar de pé nunha perna implica un apoio alterno. Mellora a sensación de equilibrio e coordinación, fortalece os músculos das pernas (pernas, pés) nun volume uniforme.
O exercicio traballa o glúteo medio e os músculos pélvicos:
- Para realizalo, cómpre estar recto, as pernas nunha posición cómoda e ancha (ao nivel dos ombreiros). É importante distribuír o peso uniformemente entre ambas as patas. As mans deben estar no cinto.
- Debe levantar unha perna en posición dobrada 90 graos. Traslada o peso á perna de apoio.
- Nesta posición, cómpre estar polo menos medio minuto.
- O exercicio debe repetirse para a outra perna.
- Recoméndase comezar con 5 repeticións e aumentar gradualmente a carga.
Postura de arqueiro
A postura de arqueiro é considerada unha das técnicas de curación en China. Afecta as articulacións e o sistema vascular. Principais habilidades adquiridas: equilibrio, coordinación, flexibilidade.
Tamén hai un plus pola aparencia do corpo, xa que a postura forma a liña correcta da cadeira:
- As pernas deben estar ao nivel dos ombreiros, os brazos estendidos cara adiante en estado libre.
- Debe respirar profundamente, mentres exhala, avanza para crear un ángulo entre o xeonllo e a perna de 45 graos.
- Visualmente, pódese medir pola posición exacta do xeonllo sobre o nocello.
- Cando pisas, os brazos esténdense e tenden cara arriba, as palmas deben estar dobradas. Nesta posición, intente non vacilar, manterse en posición vertical.
- Recoméndase estar de pé durante 5 a 10 segundos ou 3 inhalacións e exhalacións.
- Para volver á posición inicial, o peso corporal transfírese á perna dianteira. Necesita saír bruscamente do chan e regresar sen problemas a unha postura recta.
Pousa de andoriña
A pose de andoriña na terminoloxía do ioga chámase "pose de heroe".
- Primeiro cómpre levantarse en liña recta e respirar profundamente e exhalar, relaxando o corpo.
- As mans deben separarse, creando unha liña horizontal uniforme.
- Despois diso, a perna segue lentamente, baixando o corpo en paralelo ata unha posición completamente horizontal.
- A cabeza pode levemente levantarse, cos ollos dirixidos a un punto cómodo.
- Na pose, debes estar polo menos 60 segundos.
- Despois diso, cambia a perna e repite o exercicio.
- A perna e os brazos deben estar en liña e paralelos ao chan.
- Se un dos compoñentes non se cumpre, non funcionará moito tempo.
Despois de varios enfoques con éxito, pode complicar o exercicio e pechar os ollos.
Levantar os brazos e as pernas a catro patas
O levantamento simultáneo de brazos e pernas nunha posición a catro patas fortalece os músculos da prensa, as cadeiras e desenvolve o equilibrio xeral do corpo. A habilidade clave é distribuír correctamente o peso.
Procedemento:
- Énfase nas mans e xeonllos. A posición é estritamente vertical. O corpo ten que acostumarse a esta posición. Respire e saia algunhas respiracións.
- Antes de facer o exercicio, debúxate no estómago e presiona os músculos glúteos.
- Levante lentamente un brazo e unha perna sen cambiar de posición.
- As partes levantadas deben estar completamente estendidas. Deben levantarse o máis alto posible co equilibrio corporal.
- Na posición, debes estar ata 30 segundos ou 5 respiracións completas e exhalacións.
- Entón podes baixar o brazo e a perna e estabilizar o corpo.
- Repita o exercicio do outro lado.
Recoméndase levantar un brazo e unha perna exhalando cun corpo tenso. Este exercicio tamén desenvolve os músculos do núcleo.
Cun rendemento constante e estable da postura, pode ser complicado. Podes levantar un brazo e unha perna alternativamente: primeiro un, despois outro. Isto faise na posición de prancha, como nas flexións. As pernas deben estenderse o máis ancho posible.
Camiñando pola liña
Camiñar pola liña é unha marcha correcta mantendo unha posición nivelada. Unha das melloras do exercicio é levar libros na cabeza. A persoa que realiza o exercicio colócase na cabeza dun a 2-3 libros. A súa tarefa é camiñar ao longo da liña exactamente para que os libros non caian.
Na súa forma básica, a tarefa é similar: axudarte coas mans, debes camiñar pola liña e manter o equilibrio. Na rúa, o exercicio é posible camiñando pola beiravía. Na casa, basta camiñar sobre unha cinta de centímetro ou outros medios improvisados. O ritmo de camiñada debe aumentar gradualmente.
Pose de guerreiro
A pose do guerreiro desenvolve perfectamente os músculos das costas, fortalece a parte articular e actúa sobre o desenvolvemento do sistema cardiovascular.
Ademais, a posición permítelle desenvolver o aparello vestibular:
- É necesario comezar o exercicio desde unha posición nivelada, separados os brazos e as pernas.
- Faise unha estocada coa perna dianteira cara adiante, a segunda debe permanecer recta.
- Nesta posición, cómpre estar 3-5 segundos para estabilizar o corpo.
- Entón a man debe tirarse lentamente cara atrás, dobrándose cara atrás.
- A cabeza tamén debe tirarse cara atrás.
- Mentalmente é necesario manter un punto cos ollos no teito.
- Nesta posición, pode gastar de 1 a 10 minutos, dependendo do nivel de adestramento. Despois repite na outra pata.
Ao facer os exercicios, sempre debes controlar a respiración correcta e a secuencia de cambios de posición.
Se rompe un dos compoñentes da posición, pode perder o equilibrio (caer) ou non desenvolver a coordinación ata o grao requirido. Para aumentar a motivación, recoméndase que repita a proba do sentido do equilibrio cada unha ou dúas semanas.